Bu sayede sevgi dostluk, dostluk, kardeşlik, aşk, vuslat, özlem, ayrılık gibi insanın içinde beslediği duyguları bir ifadesi olarak sonsuzluğa yelken açmak ve dalmak deryasına şiirin…

Hiç  umulmadık kıtaları, adaları ve bilinmezliği keşfetmek var insanın yüreğinde…

  Sevgi insanın insanlığa karşılık kullandığı en güzel bir latife biçimini almıştır.

Hayatın her saniyesi kaleme alınmış ve dakikalarca saniyelerin ifade ettiği ve saatlerin

Bile yetmediği ve hiçbir doğal güzelliğin eş olamadığı bir güzellik ortaya çıkıyor.

Cümlelerde kelimelerin ahengi hem fikir olmuş, kalemler susmuş parmakların buyruğuna,

Akıl çevirebildiği kadar çevirmiş feleğin yedi rengini…

 Tıpkı bir gökkuşağı gibi yedi rengi ve ahengi beslemiş o çıkılmaz cümlelerde ve sahaların bile yer ayırtamadığı sayfalar oluşmuş bu kısacık kelimelerle…

Kelimeler tıpkı bir gemi gibi yelken açmış; aşkın, sevginin ve daha nice bilinmezliği keşfedilememiş kıtalara ve mısralara…

  Şimdi şiir konuşuyor insanın o hiç durmak bilmeyen ve teninde kalamayan dilin yerine…

Şimdi mürekkep olmuş tüm duygular ve işlenmiş nakış nakış o bembeyaz ve güzelim sayfalara…

    Sırf kan kusmasın diye insanlık, mürekkep edilmiş duygular sinelere işlenmiş ve işletilmiş. Tıpkı  bir nakkaş gibi desen desen, çiçek çiçek güzelliği şiirlerin…

  Sabahın ilk ışığıdır uyandıran bir meltem esintisi gibi sessiz ve yumuşacık, sıcacık  ve insancık…

Şimdi de sen işlenmişsin şiirlerin ta içine tane tane, bir bir.

Ferhat’a dağı deldiren aşksa yazara da cesareti veren yazdığı ve kaleme aldığı duygularıdır.

 Kimisi kısa zamanda ve hızlıca, kimisi ağır kağnılar gibi seneler geçtik ten sonra ulaşır.

 Önemli olan bu yolda  cesaretin dile getirilmesi ve örneğinin sergilenmesidir.

Güzelliğin, sevginin, dostluk ve kardeşliğin yüreğinize işlenmesi dileğiyle…

Sevgi dolu ve şen kalın…