Tamamlanmamış bir cümleyim şimdi.
Yalnızlığımla bile bir araya gelemeyecek kadar ıssızım.
Bütün bunlara rağmen yine de anlamlı bir cümle dilendim Tanrıdan.
Kendimi tamamlayabilmem için.
Belki de yaşam onda kazanmayı değil de;
Onda kaybetmeyi istiyordur.
Belki de fazla zorluyorumdur.
Vazgeçmek lazım tüm ümitlerden.
Sözlerin yetemeyeceği kadar çok şey yaşıyorum.
Kırılan dalgaların dövdüğü bir kıyının haykırışları içinde duruyorum.
Sakin bir rüzgar eşliğinde…
Ayrı yerlerde farklı tükenişlerde bir aşk can çekişiyor dalgalarla birlikte.
Ah Tanrım! Tekini bile kurtaramaz mıyım acımasız dalgadan?
Tek gördüğüm acısız yaşamanın çok güç olduğu.
Gerçekler arasında yalan perdelerle kayboluyorum.
Nasıl bir şey ki tarifi mümkün olmayan;
Kelimelerin yetersiz kaldığı cümlelerin bir araya gelirken anlamsızlaştığı…
Hala gökyüzü mavi iken bu kırılmalar niye?
Öylece bırakıp gitmeliyim kendimi
Sen bitti dersin ben yeniden başlamalıyım.
Beni ruh gibi saran bu acıdan yeniden doğmalıyım.
Duygularda ki renkler gibi
Koyu karanlıkta Güneş getirmeliyim geceye…
Her sabah endişelerinizle göz göze geliyor suretim
geçtiğim bütün yollar mayınlı.
geçtiğim bütün yollar mayınlı.
Belki bir gün anlayacaksınız ne kadar sevdiğimi, ne kadar sevebileceğimi,
ne kadar sevildiğimi ve ne kadar sevilebileceğimi…
ne kadar sevildiğimi ve ne kadar sevilebileceğimi…
O gün iş işten geçmiş olacak.
O gün ben yok oluşla varolcam….
Güncelleme Tarihi: 14 Ekim 2016, 21:33
hiçte amatörce değil iyisini yazabiliyorsan buyur sen yaz