CUMHUR KORKMAZ-YÜKSEKOVAGÜNCEL
Yüreğimin son sayfasında hep yazılırdı gerçekler
Solmuş umutlarımın son bakışlarında arar oldum hayatı
Ve inanmış duygularımın silik hatıraları gezerken gözlerimin önünde…
Çalınan bir şarkı uyandırırıdı bizi yeniden yaşanılacak bir hayata
Ve bilinen bütün gerçeklere.
Sevdaya kaçardı bazen yüreğim, bu acı dolu yaşamda
Sussuz çöllerde gezerdi, takatı bitmiş tükenmiş yurdumun
Mirlerin yurdu botana selam dururdum hep yalnız ve suskunca …
Stranların dengbeji oluverirdim bazen cömertçe,
Dağlara şehirlere türkü yanan bu ıssız sevdayı beklerken,
Ayrılmış bir kayanın son parçasını andırırdı gönlüm masum ve usulca.
Bağlamamın son telinde kaldı umutlarım belki,
Ahmet Arif’in şiirlerinde gezer ayrılığa düşmüş boynu bükük satırlarım
Ve ağlamaklı ayrılışlar çalarken bedenimi bugün .
Umutlarımın son köşesinde bıraktım hayat dolu sevdamı ve sevmelerimi…
Yitik bir sevginin gelecek sözleri çaldı bedenimi.
Kara bir yaşamın ayrılığında bulurken kendimi,
Mavi denizlere bazen dert yanasım gelirken,
Siyah saçlarıma düşen bu aklar
Bilinen bir dilin sözcükleri ile düşündüren ayrılıklar çağırırken sevdamı
Gül tahtımda siliverir yaşanmışa kafa tutmuş bu çetrefilli yaşanmışlıklarım.
Ve melül bakan gözlerim,
Ya da küskünlüğü andıran bakışlardaki duruşum,
Ağaçların yeşile gömülmüş dallarında,bulmak istediğim sevgiyi hissederken,
Ve yaşanılacak yaşanmışlıkları hayatımın bir köşesine davet ederken
Özleyen bir çocuğa benzeyen duruşumla
Sabahı karşılayan bülbüle sunmuş duygu dolu türkülerle,
Avutmak isterken hayallerimi,
Çile dolu bir yaşamın kıyısında…
Sessiz bekleyen hislerimle
Tıpkı koparılan bir güle benzer oldu bu yüreğim.
Güncelleme Tarihi: 11 Ağustos 2016, 15:49