Buralara kadar göçüp gelmek zorunda kalan Ezidi kardeşlerimize dönük dayanışma da yaşanan sıkıntılar, ortak bir dayanışma ağının oluşturulmasının önemini görünür kılmıştır.

Bela yağdığında, sizin siyasi yapılarınız arasında pek ayrım gözetmiyor. Çünkü sizler birbirinizi ayrı görseniz de, karşı taraf sizi bir görüyor.

Sonuç değişmiyor yani. Ayrılıklarınızı öne çıkarıp, önce birinize, sonra diğerinize sırayla yöneliyor.

Kürtler  için zor zamanlar bu coğrafyada. Bu zorluklar sürecinde yaşananların, kendilerinden kaynaklı zorluğu pekiştiren nedenleri görebilir, bu acı deneyimlerden kendileri için doğru sonuçlar çıkarırlarsa, geleceklerine güçlü katkılar sağlamış olurlar.

Var olmak sadece dostlarınız veya sınırlı miktardaki düşmanlarınızı hesaba katarak  ele alınacak bir konu değildir. Bugün dostlarınız olanların bile, yarın çıkarları sizin yok olmanıza bağlı olduğunda, bunu göğüsleyecek bir birikime ve güce sahipseniz  varlığınız saygıyla karşılanır ve gerçekçi olur.

Şengal'den sonra  Ezidi kürtlerin yaşadıklarına bakınca, hazırlıksızlık  net olarak görülmektedir. Oysa orda kürtlere musallat olan sadece bir beladır. Daha beterine de hazırlıklı olunması gerekli.

Çünkü Ortadoğu yeniden yapılanıyor, bilindik dengeler değişebilir de. Geçiş süreçlerinde güçler geçici tutumlar takınıyor olabilir. Tüm olasılıkları  hesaplamak gerekli.

Bu tür kitlesel yer değiştirmelerle ilgilenecek, mevcut koşullarda nasıl bir ortak yapı kurulabilir bilmiyorum. Ama sadece sorunların yaşandığı zamanlarda değil, sorun yok ikende sürekli bu yapının korunması gerektiği görülmektedir. En azından ilk erişimi sağlayacak güçte olmalı, ki yardım çağrılarına yanıtlar yetişene kadar.

Yine o bölgede yaşanan güvenlik zaafiyeti Kürtlerin güvenlik sorunlarını  tartışmaya açmıştır. Kürt hareketleri arasındaki siyasi farklılıklar  halkın yaşam hakkından öncelikli değildir. Yaşamı güvenceye alacak bir formül üretilmesinin zorunluluğu ortaya çıkmıştır. O yaşam güvende iken, herkes kendi siyasal yaklaşımı için, halkı etkileyecek hizmetlerde yarışarak rekabet edebilir. O yaşam tehlikede iken, kimse sizin neyi savunduğunuzla zaten ilgilenemez.

Yılların ayrı durma süreçlerinin sizde biriktirdikleri, bir araya hemen gelişinize engel ise, bunları bir sürece yayarak, o sürecin ilerleyişini planlayarak yapabilirsiniz. Yapın, çünkü bu haliyle bedelini kadınların, çocukların, ve yaşlıların ödediği sonuçlara sebeb oluyor.

Batı Kürtlerin mağduriyetini görmekte iken, yanı başımızdaki müslümanların bu sessizliği de Kürtlerin kollektif hafızalarına kazınıyor. Onların vicdanı, onların insanlığı, onların inanma biçimi hakkında derin derin düşünüyoruz. Kadınlarımız esir pazarlarında satılırken, çocuklarımız susuzluktan ölürken, ya da bu zalimler tarafından katledilirken hiç sesinizin çıkmaması düşündürücü. Kürtleri savunun demiyorum, en azından savaş ahlakı konusunda birkaç söz söyleyebilirdiniz.

Şiddet ahlaktan yoksunlaştıkça, tüm coğrafyada tarz olarak meşruiyet kazanır. Bugün onların yaptıkları, yarınlarda referans olarak kullanılır. Olan biteni bugünün sınırlarına hapsetme şansınız maalesef yok. Aynı anda dünyanın her tarafından izlenebiliyor, görülebiliyor. Sizin de itiraz etmediğiniz bir algı oluşuyor. Bu algının yarınlarda nasıl kullanılacağını şimdiden kimse kestiremez.

Bu zor günlerin üstesinden halk olarak geliriz. Dayanışarak geliriz. Dostluk etmek isteyenlerin, dostluğunu kabul ederek geliriz. Kendimizde ki eksikleri gidererek geliriz.

Böyle günler çok acıttığı gibi, çok öğreticidir de. Her yerde güller direnirken, biz geride kalanlarda derslerimizi doğru çıkarmalıyız. Onların tamamlayıcısı olmalı ve savaş mağduru halkımızla doğru dayanışabileceğimiz güçlü bir mekanizma kurabilmeliyiz.

Direnenlere başarı dilerken, mağdur olan halkımıza metanet diliyorum. Cesaretiniz kırılmasın, oğullarınız ve kızlarınız o zülmü kendi topraklarından uzaklaştıracaktır. İnancımız tamdır.