Bakalım bu ruhsuzluğumuz sizi ne kadar memnun edecek. Hayatlarımız sizin nefsinize göre düzenlenmiş nasılsa. Boğulacak olsak da soluğumuzu yutkunmalı, huzurunuzu bozmamalıyız…

Ölümlerimizi kendinize gülüşlerimiz kadar dert etmeyişinizi de unutalım.  Eline baktığımız erkek hayırsız çıkarsa, bahtımızdır deyip işkencemizin sona ermesini bekleyelim.

Sesimizi kendimizi nasıl doğru ifade edebildiğimize göre değil, ali, veli nasıl hissedecek ona göre ayarlayalım...

Siz hiç o nefsi eğitmek için zahmet etmeyin, olur olmaz her halde kendisini ortaya koysun. Baş etmeye çalışmak gibi bir sorumluluğunuz yok, nasıl hissediyorsanız öyle kadınların üstüne boca edin.

Bu kadar zaaflı erkek yapısıyla, biz neden yaşamaya razı olalım! Geriye kaç neden kaldı!

Hayatı ele geçirdiğinizden midir nedir bilemiyorum ama ışığı hep biz kadınların üzerine tutuyorsunuz. Yeryüzünde işlenen günahların yüzde kaçı biz kadınlar tarafından işleniyor? Öyle ya bu ışıklar birde size dönse, siz erkekleri gösterse ya.

Biraz da sizi tartışalım, eğrinizi, doğrunuzu. Dört bir yanda kan gölüne dönmüş bir bayram. Bu kadar kanı akıtan biz kadınlar değiliz. O savaşlarınızda da kurbanlarınızız. 

Ama gülmek daha önemli ölümlerden. Gülmek daha büyük günah.Gülüşlerimizle daralttığımız hayatlar var, yok ettiğimiz canlar var sanki.

Çocukların kanı akıyorken her yanda, önceliğimiz gülüşlerimiz olmalı. Ramazan ve bayram süreci boyunca aklımızda kalan bu olmuş.

Ya tepkilere ne demeli. Hep beraber çıldırıyormuyuz diye sormadan edemiyorum. Nasıl bir topluma dönüştük böyle. Gerçekten bu kadar eğlenceli olmak zorunda mıyız! Kahkahalarımızı kayıt altına alarak, tüm gündemi bu konuya boğmak zorunda mıyız! Canlar acıyorken, canlar gidiyorken bu prim verilecek bir gündem miydi!

İnsan düşünmeden edemiyor, günü öldürmek için malzeme arayan yığınlara arasıra buyrun mu deniliyor.

Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş ise yadırganacak ne var gerçekten! "Bulunduğunuz hal üzere yönetilirsiniz"

Yansımamız aslında, tavan tabanın yansıması. Kendimizi doğrultmadıkça, oranın doğrulacağını düşünmemeliyiz. Önyargılarımızdan arınarak tüm toplum kesimlerinin yaşam ve bilgi kalitesini arttırmakla ilgilensek, bu tür konuların konuşulmasının bile abesle karşılanacağı bir düzeye geliriz.

Ama birbirimizin kaderini nasıl etkilediğimizi hep öteleyerek, görmezden gelerek bir sonuca ulaşamayacağımız aşikar.

Siyasi partiler şöyle veya böyle, gelir giderler. Ama temel sorunumuzun a,b,c partisi olmadığını hepimizde biliyoruz. Bu toplumdaki toplam düşünce kalitesi yoksunluğu, duygu inceliği yoksunluğu. Bunları tamamlamak, geliştirmek için uğraşmalıyız. Hepimizin hayatını, yaşam kalitesini iyileştirecek olan budur.

Mutluluğumuzu kimseden saklamayacağız elbette, erkekler bir kadının mutluluğundan farklı çağrışımlar almayacak şekilde kendilerini eğitsinler. Bu konu bu kadar ama hala bu konuları tekrarlayacak bir gerçeklik önümüzde duruyor. Asıl onunla ilgilenmeli.