Acıların gönüllere misafir olduğu bir zamanın yolcusuyuz dur durak demeden bir yolun sonuna doğru seyre dalmaktayız.

 Sevdamızı hüznümüzü ve nice içimizde saklı tutacaklarımızı gönlün… İnsanlık bir tebessümü bekliyor gönüller vuslatı, inleyen her gönüle bir şifa misali her hali hazır,

Zaman dur durak bilmez bu denli acıları misafir eden vakte inat olsun diye çare bulunacak biri nazır,
Her gülü goncalar kadar üsluplu ve güzel kılan gelişiyle bu ahenge dur diyecek Hızır,
Kalk desem geliverir misin bunca işlenmişliği gözler önüne serilmiş olsa bile hayatın,
Ne gam taşır ne de keder içinde taşıyacak ehli dünya ve zevku sefa içinde hevesatın
Bir dünya düzeni var bir de siz bir ahenk katın, Sonundadır sevgiliye gönülden gelen sözcükler her lafın
Kalk desem geliverir misin bunca işlenmişliği gözler önüne serilmiş olsa bile hayatın…

Rüzgârlar misali kimi tebessümü andıran kadar loş, kimi kini kusacak kadar şiddetli
Yer gök ağlayışlara sahne oldu sen dertli ben dertli insanlık dertli,
Hali hazırda her vakit yoluna koyulmuş nebatat bile hüzünlü,
Gözler kararmış gönül bir kuytu misali eller semada kenetli
Hayat çizgilerle örülmüş desenlerle işlenmiş bir nakış
Kimi uzaktadır seyre dalar kimi yakından eder bir bakış
Ne durmak uzak tutar kötülükten ne de geç kalınmış bir kaçış…