Umutsuz bir sabahın,gölgesinde sevdim ben seni.

Yok sandığım yarının,güneşi gibi bekledim seni.

Ümitsizce çırpınan ayaklarım,şimdi nerde arasın seni.

Yok olan baharımın,tek umudu sensin şimdi.

ÖYle bir mühür vurdunki kalbimin derinine.

Boğulmaktan korkmadan,içimde yaşadım seni.

Her zerremde hissettiğim sönmeyen ateşin.

Bilki tesellisi olmaz,sensiz geçen gecelerin.

BU şehirde sevdim ben seni sevmeyi.

Geçtiğin yollardaki ayak izlerinde yürüyorum şimdi

Esen rüzgarın içimi acıtan uğultusu.İşte tam bu noktada, KEŞKE dedirttiyine hergünki gibi.

Duygularım isyanda,ruhum isyanda.

Sen yoksun sultanım hasretim öyle sarmıştı ki anlatılmaz.
Nicelere yol olmuştu,

güneş olmuştu varlığın sen karanlığın geride bırakan aydınlık,
Gönlün sevdayı hapseden bir mahpus ve varlığın güzelliği içinde saklı tutan en güzel akış
Gönül seni arar durur hepten bir bakış,

az hele bi gel sen dertli gönül sevdaya kapılmış heybetli
Zaman vakte inat bir dille; her yeri karanlık bassa bile sen benim en büyük güneşimsin…

Arar durur param parça yüreğim heryerde seni.

Durduramıyorum adını sen koyduğum gözyaşlarımı.

Nolur artık ıssız bırakma,geri dön bana...