Serhat bölgesinin geleneğinden olan ve bölgenin Dengbéjlik Mertebesini Kürt toplumunun yüreğine indiren ŞAKİRO,  Ağrı,Muş,  Kars,  Ardahan,  Iğdır,  Bitlis, ve Van başta olmak üzere daha birçok bölgeyi çıplak sesiyle sarmayı başarmıştır.

DENGBÊJ ŞAKİRO,  Kürtlerde Evdalé Zeyniké den sonra en çok dinlenilen ve en çok bilinen sanatçılarındandır. ŞAKİRO,  sadece Türkiye,  Irak,  İran,  Suriye,  Kürtleri tarafından değil;  Dünyanın dört bir yanına dağılan Kürtlerin Dengbéjlik konuğu olmayı başarmıştır.

    Serhat Kürtlerinin yüreğinden yetişen ŞAKİRO,  bu bölgedeki sıkıntıları,  acıları,  sevinçleri,  toplumsal olayları,  ve kimi zamanda özgürlük konularını içeren stranlar (şarkılar) seslendirmiştir.

DENGBÊJ ŞAKİRO,  özellikle çıplak sesiyle hiçbir çalgı aletine başvurmaksızın söylediği stranlar onu diğer dengbéjlerden ayıran en önemli özelliği olmuştur. Çünkü o güçlü titiz ve hızlı ses imgesi çalgı aletlerini dahi tamamlamıştır.

    Büyük bir dengbéjlik ve ses yeteneğine sahip olan ŞAKİRO,  halk arasında Şahé Dengbéjan (Dengbéjler Şahı),  Kewé gozel (Güzel Güvercin),  Kewé Rıbat (Rıbat kekliği) gibi farklı mütevazı isimlerle adlandırılır.

Stranlarında farklı konular işleyen ŞAKİRO,  özellikle Gulé déran,  Şeré mala nasır,  Eliyé pırto,  Neçirwano,  Gelyé zilan,  Esmer,  Kejé,  Weydıl,  ve söylenirken kimsenin kolay dil dolaştırılamayacağı tekrarlamak özelliği taşıyan ‘’Lo miro’’ gibi stran ve kılamlarıyla ün salmıştır.

Bu kadar büyük bir Dengbéj maalesef gerek yasaklı bir dilin sanatını yapmak,  gerekse bulunduğu ülkenin sanatını icra edecek alanında kendisine destek verilememesi sonucu bırakın sanatını dünyaya tanıtmayı geçim sıkıntısından yaşamını dahi doğru düzgün sürdürememiştir.

ŞAKİRO,  ölmeden önceki yıllarda kendisiyle röportaj yapmak isteyen arkadaşı Rahmi Batur’a konuşmak istememiş hata halkına Kürtlere kırgınım çünkü her halk kendi sanatçısına değerlerine sahip çıkarken;  ne ‘’dengbéj Reşo’’ ya ne ‘’Ewdalé Zeyniké’’ye ne de biz diğer sanatçılara sahip çıkılmadı diye sitem etmiştir.

Sürgün bir ailenin çocuğu olan Şakiro,  1996 yılında İzmir de hayatını kaybetmiştir. Aynı zamanda günümüz Türkiye şarkıcısı amcasının sanatı ve değerlerinden zerre nasip almayan Özcan Deniz’in öz amcasıdır.

     Yaptığı sanatla ve doğuştan gelen o çıplak güçlü ve sade sesiyle Kürt Sözlü Sanatının en büyük dengbéji olarak bilinen ancak gerek halkı gerekse devletin sanat alanındaki desteğinden mahrum bırakılan ‘’Dengbéjler Şahı’’ ŞAKİRO nun sanatını daha fazla dillendirilmesi ve onun bıraktığı o büyük eserlere daha çok sahip çıkılması dileğiyle…