bazen çığlıklarla dile gelir derinlerde hissettiklerin, bekli bir yalnızlığın belki de bir hoşnutluğun bir ifadesidir dile yansıyan…

yeni dünyaya merhaba diyenlerle, hayata göz yumanlara aynı dünyada yaşadığı zamanların en dipsiz kuyusu gibi hep derin hep derin yol uzun azık yok mekan hep serin,

hani düşlerimiz vardı yıldızlara dair karanlıktı dünya artık bitmeye mi yüz tutmuş bir yanda gönülden yansıyan sevgi ve can ve diğer yandan yürek yangını gam ve keder artık bitmeli ve göçüp gitmeli yüreklere hicranı veren keder,

vicdan yol olmuş gönül kendi halinde gökyüzü gibi yağmurları salmış gözler ağlamaklı hepten beter, bin gam olsa bin keder olsa yaradan tek cümle ile defeder...

Sevgiyle başladım güne huzurun hep aşikar olduğu bir zamanı düşleyerek sonsuzluğa özlem ile...

Bil ki hala kuytu köşesindesin hayatın, unutulmazlığın en derininde bir şarkı misali hep mırıldanıp yürekte hissedilensin...

yaşanmaz hayatın en güzel anlamısın kelimelerle ifade edilen, hep güneşimsin karanlığa kapıldığımda en güzel şafağımsın hasretle beklediğim…

Bazen kıyılarına vurur artık dalgalar ve sahile ulaşma heyecanı sarar dipte kalan hayatın...

artık karanlığa yüz tutmuştur bir yelkenli gibi hep karasını beklemekte ve üzerine bastığı toprağı öpercesine bir heyecan ile...

hey gidi günler ve ardından tebessümün hep kol gezdiği hayatların en sabahı, yılların hep alıp götürdüğü en ulaşılmaz zaman, ya gidenler ulaşmaz ya gelenlere ulaşılmaz...

şimdi bir hüznün en doruğundadır hayat çıkılmazlarla ifade edilen bir cümle misali; gelgitler ile dolu hayat, gündüz gülüyor gece ağlıyoruz, her gün diriliyor ve her gece ölüyoruz vakit dar bekle beni başka diyar, hep aşinadır dillerde bu lisan; ne yar anlar oldu ne de kaldığın diyar