Bilsem ki gidişin yıkılmışlığımdır bir can misali hayatın…

Bir vedası bu hayatın gâh değişlerle süre gelen bir yılgınlık, gâh asrısaadete yolculuğun hikmet misali nerde çıkılacağı bilinmeyen bir ikram…

Al ömrü kuytulardan ve götür dile getirdiğin yüreğine doğru

Bir sabah misali bir güneşin doğuşu gibi en erkenin den gönlüne doğru

Artık yalnızlığın çöküşü bu yüreğimize, karanlığa sevk edilişinin en can alıcı zamanı

Gâh yılgınlığa, gâh bilinmezliğe öylece gide gelen bir ömür misali

Al ömrümü koy ömrünün üstüne yıkılasın kocaman dağlar çileye sebep olacaksa, hep sürükleyecekse bizi kuytulara asla çıkamayacaksak düze…

Hep karanlık vuku bulacaksa ve zifirilik şiar edinecekse sevgi hâkim olamayacaksa bırak kuytulara salınsın ve yitirilmiş bir sevginin bir bir parçaları gibi hep acınacak hale gelsin…

Bırakın bir hayali kurmaya dursun; bin hayatı ölüme sürükleyen utansın zulüm üstüne zulüm gören mazlum, gördüren zalim ve ne güzel demiş asrın insanı güzellik hâkim olmayacaksa ve hep hâkim olacaksa zulüm ‘’ zalimler için yaşasın cehennem’’

Akıl bir üslubu takdir eder bin ah işitir ve gönül dili ile hitap edilmeyen hep bir üslubu geride bırakır. Bir yücelik gelir bin düzenek ve artık binler hep kuyu kazar yüz binler hep mazlum.

 Bir çocuğun ağlayışı gibi anne beni yalnızlığa sürükleme, hep açlıkla sınama hayatımızı…

Genç bir hayatın en ihtiyar duygularıyla dile gelirken mısralar

Hangi maruzatın betimlemesi çabası içerisindeyken içten bir çekişle yürekteki o hiç sönmeyen ateşi dile getirir,

En soğuğuna maruz kalmış minik çocuklar ve gözleri ağlamaklı bir lokma ekmeğe muhtaç yüzler ve daha nice ateşler için bir arzu hali anlatan solmuş benizler gör ki bu ahvalim…

 Bir güneşin doğuşunu bekler ve asla karanlığa kalmasın seni anımsarken…

 Kaldı ki yürekte hala isyan var ve bir türlü durmak bilmeyen yangının çaresizlini yaşamakta…

Al ömrümü koy ömürlerinin üstüne yıkılmışlığa sebep olacaksa, bir yağmur damlası misali kurak toprağı canlandırmayacaksa ve bir sevgi olmayacaksa yüz binlere…

Bugün hüzün vaktidir sabahın anılması gereken

En azılıların bile vicdanını sızlatan, hüsrana uğranılan gündür sevgisizliği ve yere çalınmışlığı hayatın…

En acılısı gibi bir ahu zarı dile getiren…

Artık hicran sarmış yüreğimi, çaresizliğin eşiğinde ve biçare diye anımsatan bir hali bilmezliği arz etmektedir.

Duygu ile başlamak ve sevgiyle noktalamak arzusu ile betimlemeye çalışırken; pencerenden en güzel bir tebessümle temaşa ederken…

Al beni bu diyardan; bugün ayrılık vakti hep unutulmuşluğa sürüklenenlere işaret ederek yürekte unutulmamak üzere yaşatılmaya doğru en güzel bir sabah diliyorum…