Bir ışığı, bir nidayı ve ta derinlerde bir geçmişi en güzel bir hal ile anlatan gözlerin ve güzelliğiyle tüm arızayı rızaya çeviren en güzel düsturun.

Yaşansa da, yaşanmasa da hayatın hep bir bana bir sana deyişinle renk kattığın bir dostluğu sevgiyle süsleyen güzel hallerin ve güneşin doğuşu gibi karanlığı bertaraf eden en güzel şafak ve ilk ışıklarıyla tüm güzelliği temaşa eden en aşina güzellik...

Gönül diline bırakarak kendi penceremden yansıyanların bir konuğu misali;

Ve iştelerle süregelen en anlamlı, geçinilir bir hayatın en ücra köşesine terk ediyorum kendimi…

 Hadi git yalnızlığına terk ettiğin beni yüreği buruk ve acılar içinde kıvranarak bırak bunca çekmişliği gönlün ve geçilmez sarp kayalıklarını sevdanın derin izlerini içinde taşıyarak git…

Hadi git yürekte kaldığını bilerek ve dolu dolu yaşadığını hissederek ayrıl hayal kırıklığına uğrattığın en içten duyguları…

Bazen küllenerek gelen, bazen ardına bırakılarak düşleri işgal eden geçmişi bir alev gibi içimde yangınlara çevirircesine bir eda ile…

Adın yalnızlığın artık ilk harfi oldu ve sen hayata nokta koyduğun en devrik halimsin öylece devam eden.

Gel ki halimi ne denli yaşanmışlığa sevk ettiğin hali perişanlı gör ve sevdanı neler uğruna heba ettiğin ve bizleri feda ettiği şu haline bir bak… ya kıştan kalma bir bahar ya da yeni yaşanası güz gibi hep soğuk bir zamanı andırır

Sen dertli bir o kadar gönül heybetli kim demiş insanlık ölmüş ya kaybettiği zamanı arar ya da yolun devam olan karar…

Kendimi aradığım iki cümle bulmak istediğim şu vakitte; ya sevgiyi dile getiren bir ömür ya da bu uğurda aşkı feda eden bir nefer gibi ya sevgi ya sevgi diyerek gönle hitabı bir o kadar da koyulaştırarak idame etmek istiyorum hayatı…

Ey gönle hitap eden en güzel nidayı dile getiren aşk ve yürekte tebessümü eksik kılmayan hayatın devamı sevda…

Bir o kadar da hayatı istiyorum yaşanması en güzel anılarıyla, ya varlığı bir kılan bir edeple ya da yokluğu ve kötülüğü gönülden yok eden bir heybetle geliyorum şafak sökmek üzere… 27.04.2014:   saat: 21.21