GÜLSEFA ŞENER- YKSEKOVA GÜNCEL
Her ani gidişin ardından yüz yüze kalan bahanelerin mutlak sebebiydi ya öfke. Çamur atma oyunu başlar her gidişin ardından. Bir suçlunun asık suratından savunmasız ezilişi, boş bir günü andırı her gidiş, sessiz ve sinsi. Ama yinede dönmeye dair bir umudu vardır insanın, tıpkı gün aydınlığı gibi.
Bir sabahın şafağına benzer her gidiş, yalnız ve hüzünlü. Ama sona doğru bir mutluluk vardır. Ve her gidiş bir bitiştir kendi halinde.
Yeni bir hayatın adımına yetişirken, farkında olmadan ne kadarda düşer insan üst üste. Ve şimdi güçlü bir denizin derinliğine doğru son düşüştür bu, yenilgileri kaldıramayan ayaklarına kızgın, sürükleniyordu en derinliklere. Ne zordu Gidenin arkasından bakmak, biraz sonra geçer, gider sanır insan, ama her geçen günde biraz daha büyüyor özlem.
Tıpkı doldukça derinleşen deniz misali...
Güncelleme Tarihi: 30 Haziran 2015, 00:44
SIRADAKİ HABER
