Şimdi sabahı bekler geceden kalma duygulardan bihaber…

Hangi kapıları aralasan başka bir diyar ve biçarenin en derinliğinde başka düşlediğin yar…

…ve yürek sızlatır hem varlığı, hem yokluğu biri sevgisizliği, diğeri ise sevginin hoşnutluğunu hayatın…

Güneşi aradığım zamandadır yokluğun ve sabahı beklemekle geçer her halin…

… ve insanlık dirayetini yitirmiş, perişan ne sabahı bulur ne de gecenin en sakin bir halini ve ebediyete yolculuğun diğer yüzünü en masum bir hal ile…

Bir sabah, bir akşam ve en çekilmez gecenin şerrinden sabahın nedametine sığınarak artık başlasın içimizden akan en güzellik dolu mısralar

 Bitsin yürek yakan oy havar sedaları ve yangını yaşanılan en acıklı hal…

Bir çocuk, bir anne, bir baba veya bir insan hiç yok sayılır mı varlığı hep gönülden dilenen en güzel varlıklar…

Hep hüznü dile getiren bir cümlenin varlığı gibi hem rezil ve zelil…

Ne mazlumu göze getirir ne de zalimden yoksun bir zaman…

Hep derdi söylenir, hep gönlü sızlatır ve hayatın bittiği yerden, yürekten

Sevilen ve seven bir edanın yükseldiği bir zamanı düşlerken inceden inceye bir hal ile şöyle dillenir;

Bazen hayal kırıklığına uğrarsın bazen hissedersin en derininden insanlığı…

…ve yağmurlu geçen hayatın penceresinden bir bakışla seyre dalarsın…

Güneşin doğduğu yerden çok uzaklara gitmek üzere bulunduğun yerde en acıklı da olsa bir sevinç beklersin geri dönüşü hep heyecan ile beklenen...

Bir varsın bir yoksun kalbim hep seninle olsun en büyük yardımcının yardımını esirgememesi dileğiyle

Bazen isyanın kara sularına dalar bazen akışına bırakırsın,

Hayatın aldığı yerden yüreğin kalır ve sus pus olursun heyecan yerine hezeyan olur gün kararır, gündüz iken geceye döner hayat ve söyle dillenir yürek;

Hayat bazen kışı andırsa da dostluk yüreğe en güzel bahardır güneşin hep ziyasını hissettiğin rengârenk renk cümbüşü gibi

Hep güzelliği ifade eden belki bir sabah belki bir akşam ansızın gelebilirim edasıyla baharı hep geride bırakan en güzel üslupsun dostum…