10 yaşından bu yana annesinin eline bakarak el işlerini öğrendiğini söyleyen Berivan, başta yün örmeyi ve yünden yaptıkları iplerler kazak, çorap, eldiven vb. yaptıklarını ve bunların satışından geçimlerini sağladıklarını söylüyor.

Bu arada eğitimini sürdüren Berivan, Şam’da El Sanatları Bölümünde okudu. Buradan mezun olduktan sonra, gelenek ve sanatı birleştiren Berivan, çizim yapmaya başladı. Yaptığı çizimlerle farklı modeller yaptı ve bu modellerle yaptığı çalışmaları sipariş üzerine satıyor

El işlerini sanatla birleştirmek için El Sanatları Okulunda okuduğunu söyleyen Berivan, yaptıklarıyla ailesine de maddi açıdan büyük katkı sağlıyor. Berivan “El işlerine ilk merakım 10 yaşında başladı. O zaman annem koyun yününü örüyordu ve ondan yaptığı iplerle bize kışlık elbiseler yapıyordu. Ben de onun eline bakarak, o zamandan bu yana el işlerine merak saldım ve sadece böyle değil dedim ve okuluna gittim.”

Çam üzerinde işlemeler, sipariş üzerine tablolar ve her alanda el işleri yapan Berivan,  annesinin aynı zamanda mirasçısı olduğunu söylüyor. Berivan “ Bu işleri severek yapıyorum. Zaten bu işlere sevgim olmasaydı. Sanat okuluna gitmezdim. Şimdiler sipariş üzerine çalışıyorum. İstek üzerine resim yapıyorum. Çam üzerine kendi hazırladığım çizimlere işlemeler yapıyorum. Bez üzerine yaptığım çizimlere nakış yapıyorum.”

Şehit Aileleri Kurumda çalışan Berivan’ın en büyük isteği şehit çocuklarına el sanatları ve resim üzerine eğitim vereceği bir mekanın olması. Daha önce kendi ihtiyacı için para karşılığında mahalle çocuklarına eğitim verdiğini söyleyen Berivan “Evimizin bir odasında mahallenin çocuklarına ders veriyordum. Ama artık sadece sipariş üzerine çalışıyorum. Genelde mahalledeki tanıklara ve dostlara çalışma yapıyorum. Şehit Aileleri kurumunda da çalışıyorum ve şehitlerin çocuklarına resim ve el sanatları üzerine ders vermek istiyorum.”