Rojava devriminin başladığı 19 Temmuz 2012’de eğitim sistemlerini büyük ölçüde oturtan Kobanêliler, çete saldırılarının ardından büyük bir göç dalgasıyla kentten ayrıldı. Birçok kurumun oluşturduğu koordinasyon ve Suruç Belediyesi tarafından oluşturulan 5 çadır kente yerleşen Kobanêliler, burada kendi eğitmenleriyle oluşturdukları sınıflarda eğitimlerine devam ediyor. AFAD’ın oluşturduğu çadır kentte kalan çocuklara ise hiç bilmedikleri Türkçe ve Arapça dersler veriliyor. Yine bazı basın yayın organlarına demeç veren yetkililer ise “Türkçe öğrenmeye can atıyorlar” diyerek, bütün, Kobanêli çocuklara Türkçe ve Arapça ders programı ile eğitim verileceğini söyledi.

‘İNSANLIK DIŞI’

Kobanêliler “bizim adımıza konuşmayın” diye açıklamalara tepki gösterirken, bir tepki de eğitimcilerden geldi. Barış İçin Eğitim Girişimi adına bir heyetle birlikte göçün çocuklar üzerindeki etkisini incelemek için Suruç’a gelen Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Fatma Gök, Kobanêli çocuklara Türkçe öğretilmesini “insanlık dışı” bir tutum olarak değerlendi.

‘ÇOCUKLAR ASİMİLE EDİLİYOR’

Eğitim politikaları ve anadil üzerinde yapılan ayrımcılık üzerine çalışmalar yürüten Fatma Gök, temel insani hak olan anadilde eğitimin tüm çocukların hakkı olduğu gibi Kürt çocuklarının da hakkı olduğunu dile getirdi. Türkiye’de başta Kürt çocukları olmak üzere Arap, Süryani ve Ermeni çocukların kendi anadillerinde eğitim görmesi gerektiğinin altını çizen Gök, “AFAD kamplarında Kürt çocuklara, Türkçe ve Arapça okuma yazma öğretiyorlarmış. Bu asla kabul edilemez. Bizler Türkiye’de şu ana kadar bu hakkı elde edememiş çocuklar için mücadele ederken, şuan da Kobanêli çocuklara öncelikli anadilleri dışında başka bir dilde eğitim verilmesi asimilasyonun ta kendisidir” vurgusu yaptı.

 ‘TÜRK DEVLETİ ART NİYETLİ VE YANLIŞ YAKLAŞIYOR’

Anadilinde eğitime başlamış ve savaş koşulları nedeniyle Türkiye’ye gelmiş çocuklara anadili dışında bir dilde eğitim verilmesinin insani olmadığını dile getiren Gök, savaş şartlarında Türkiye’ye gelmiş ve misafir olan Kobanêlilere, devletin böyle bir şey dayatmasının kabul edilir gibi olmadığını vurguladı. Türk devletin Kobanêlilere yapacağı en büyük yardımın anadilleri önündeki engelleri kaldırmak olduğunu kaydeden Gök, yapılması gereken çocukların şuna kadar gördüğü eğitimi devam ettirmek olduğunu belirtti. Gök, “Varsa Kobanêli öğretmenlerin yer aldığı ya da anadili Kürtçe olan öğretmenleri bu işe seferber etmektir. Hatta bu masraflar devlet tarafından karşılanmalıdır. Bunun dışında yapılan tüm yöntemler pedagojik olarak yaşanan travmatik durumu daha da derinleştirecektir” dedi.

Türkçenin ikinci bir dil olarak öğretilmesinin bir sakıncasının olmadığını dile getiren Gök, çok dilli olmaya karşı olmadığını, ancak anadilleri inkar edilerek, asimilasyon politikasına tabi tutulmalarının yanlış ve art niyetli bir yaklaşım olduğunun altını çizdi. 

‘PRTAKTE AŞILAN ANADİLDE EĞİTİM RESMİYETTE DE AŞILMALI’

Türk devletinin DAİŞ çetelerine karşı takındığı tavrın baştan beri çok sorunlu olduğunu ifade eden Gök, “Türkiye Cumhuriyeti tarihi boyunca anadili Kürtçe olan çocukların eğitimi için yürüttüğü politika çok sorunlu. İnsanları anadillerinden ayırmak yanlış olduğu kadar, et ve tırnak gibi bir şeydir.  Bu iki olguyu birbirinde ayırmak yanlış olur” dedi.  Savaş koşullarından kopup gelmiş insanlara en iyi koşulların sunulması gerektiği değerlendirmesinde bulunan Gök, “Bu insani bir sorumluluktur. Şuan Suruç’ta devlet yerine Kobanêliler için halk sorumluluk üstlenmiş durumda. Böylesine bir çarpık politikadan bahsediyoruz. Eğitime gelince de Türk devletinin verdiği refleks var. Ulus devletin tek dil, tek millet, tek bayrak ve tek vatan politikasına uygun, insani olmayan uluslararası düzeyde pedagojik dünya birikiminin tersine bir yaklaşım sergilenmektedir” ifadelerini kullandı.

‘BU YOBAZLIĞIN GEREKÇESİ OLAMAZ’

Türkiye’nin, uluslararası alanda farklı kimliklerde çocukların anadillerinde eğitim alamadığını ve inkar edildiğini anlatamayacağını vurgulayan Gök, şunları söyledi: “Böyle bir yobazlığın hiçbir gerekçesi olamaz. Bunun üstesinden gelmek gerekiyor. Kürt özgürlük mücadelesinin verdiği mücadele ile Kürdistan’da Kürtçe okullar açılmaya başlandı. İnsanlar bunun bilincinde. Devlet artık inkar ve asimilasyon girişimlerini bırakmalıdır. Kürdistan’da devletin sözde anadilde eğitim yasaklaması olsa da verilen mücadele ile bu aşılmıştır. Bu saatten sonra pratikten bir sorun kalmamıştır. Resmi olarak da bir an önce kaldırılması lazım.” Anf