Yüreğimiz hangi sabahları yaşar, ruh halimiz geceden kalma bir eda ile…
Belki bir güneşe muhtacız. Yüreğimize su serpecek ve duygu yüklü bir zamandan alıp kendi diyarına en güzel bir yolculuğa ve bak şimdi. Ülkemde keder dağları yükselmiş, tıpkı beton duvarın sağır apartmanları gibi hep içte yaşanılan ve yaşatılan en alışılmadık bir ruh ve hala geleceğe bir perde aralar gibi dönüp bakıldığında, varlığın yok oluşu, güzelliği alıp götürüşü hayatın kıyısında halen sarp dalgaların varlığına işarettir.
Ve şimdi kelimelerin aşina olduğu ruh halini dile getirir mekân vay ne yaman bir zaman, sabahın iple çekildiği şu demde gecelerin ırmak, gündüzün ise merhamet gibi hayatı eda etmesi dileğiyle… Belki bugün bir ilkti ama yarınlar hep yükseliş için dimdik olacak. Hayat ne kadar kuytulara sevk etse de hep, yaşamak kadar güzel bir duygu yok ise; hep güzel bir ruh hali ile bu duyguyu yaşamak dileğiyle…