Bir güneş batıyor ve sonbahar yağmuru hafif hafif, Etraf ıslaktı, sokaklar loş, bulunduğum parkta bir ben,
Aradan yarım saat sonra birde sen,
Gözlerimden yaşlar akıyordu ve ben hüzün dolu…
Tenin yağmurdan ıslanıyordu ve
Sen ise üzülme diyordun, geçer diyordun, teselli veriyordun,
Hangi cümleyle kurulur bir öncekini tanıtmanın ahengi, misallerle dizilen bir dizenin son noktası ve küçük çocuk misali sevinçle tuttuğu iki kuruşun bitmeye yüz tutmuş gibi, her gidişle son bulan bir hayatı dile getirir.
İyilik anadan doğar ne karanlık gündüze hasrettir ne gündüz geceye muhtaç, ne vakit düşünsem seni içimde her vakit sultansın başa taç, bir ses versen belki derim buradasın, belki de çok uzaklarda ve bilinmezlerde, gam, keder ve nice çekilmezler dizilmiş ardınca perde perde.
Biz de yürek buhranlı ama asla güç yetiremez gaflet,
Her vakit dilde aşinadır bu söz rabbim bizleri affet,
Bir ışık saçsam bir mum yaksam bilmem ki ufukta, aydınlanır mı yürekler bir bir birgün şafakta…
Gidişin sevgiyle kurulan hayallerin rüzgâra kapılması gibi,
Her hali yitikliğe yüz tutmuş, bir hali perişanlığı andırır.
Hayalin bile sorgulamadığı bir mekânı düşler senin gidişin.
Adın varlığın en nazenin çiçeği sen ise dünyaları geride bırakan en güzel çiğdemsin
Tıpkılar gibisin hangisinin konu edileceği bilinmeyen en güzel düstur.
Varlığın ise bu düsturu eda eden en anlamlı bir haykırıştır.
Sevgiyi içtenlikle dile getiren ve sevgiliye inat bir dille sen gönlüme sevdanın adını yazdın, ben aşkına tutulmuş bir deli candım seni arayan…
Hüzünler kaldı bende, yüreğim buruk, hasretler kaldı bende. …
Unutulmazlığın kocaman bir simgesi gibi; hep yüreklerde kazınan ve işlenen bir cevher gibisin vazgeçilmezliğin…
Bazen kar rengine benzetirim ruhunu; ama asla soğumaz ve sıcacık, tıpkı meltem gibi yumuşak ve gül gibi bezenmişsin…
Yine hasretlere büründüm gözlerinin rengini unutarak hangi rengi aklımda tutsam ve hangi renge bürünsem bilemedim…
Anladım ki gözlerinin feri kadar yanmalı ve bir kor alev kadar sönmeyilim.
Güneşleri gölge kılanlara bir cevap olarak ayı göstermeli, kim olduğunu sorduklarında ateşten uzak merhamete en yakın ve insanlığın diyarından biriyim demeliyim...
Varlık iki cümleden ibaret ya yaşamalı ya da yaşatmalıyım…