Gitmek cesaret ister
Vedalaşmak zordur
Gideceğin yerde yalnız kalırsın kalabalığın ortasında
İnsanları ona benzetir peşinden gidersin sana yüzünü döndüğünde hayal kırıklığına uğrarsın
Zaman seni buna alıştırıyor bir zaman sonra
Vedalaştığın an aslında onla değil kendinle vedalaşmışsındır haberin olmadan
Evet, nefes alıyorsun yarım yamalak
Bildiğin yaşıyorsun hala yani ölmedin keşke ölsem dediğin her anda hayat yaşadığını bir kez daha yüzüne sert tokat atar gibi çarpar
Kendine gel belki eksik yaşıyorsun ama yaşıyorsun
Bunun da kıymetini bilmek gerek
Belki
Belki bir gün tamamlanırsın
Uzaktan bakarsın. Baktıkça ufalır onlar
Sonra anlarsın ki gitmek kalan değil gidene koyar
Ne olmuş yani kavuşamadık ama
Hayallerimizde bir kavuştuk kimse ayıramadı
Bazen bilerek hüzünlenirsin
Boğazın düğümlenir yutkunamazsın
Acı hissedersin öyle basit bir acı değil
Çok derinden bir acı
Onsuz geçmeyen ömrüne yanarsın
Hiç gelmemeliydi bu ayrılık
Sahi ayrıldık mı?
Ama ben hala nefesini boynumda hissediyorum
Nasıl ayrılık bu
Ah İşte Bildiğin Gibi Değil…
Yıpranmış gönüllerin ne kapısı kalır açık nede sözü kalır diyecek
Yarısı gitmiş bedenin ne nefesi kalır ne de sevdası
Adı ayrılık seni korkutan bir karanlık senden gelen sensizlik…
Adı senle olan her şeyi
Aslında adı hiçbir şey
Ah işte bildiğin gibi değil
Senin bildiğin eksik kalır senin bildiğin basit kalır
Şimdi ben o ben değilim
Sadece bir nefesim var aldığım
Vedalar sarmış beni bilmiyorum naparım
Ah işte bildiğin gibi değil
Nasıl da yordu bunlar beni
Hiç ümidim kalmadı ki benim
Başımı yere eğme benim
Dağlara, taşlara bağırasım, haykırasım gelir
İçim ne hırçın bilemezsin!
Ah işte Bildiğin gibi değil
Hayallerim vardı hâlbuki benim
Bir yıldız kayardı tek isteğim sendin
Islak gözler aldı hayallerin yerini
Ah işte bildiğin gibi değil
Şimdi açılmaz bir kapı kapandı yüzüme
Hayattan hediye
Önemi yoktu oda dolu yalnızlığı yaşıyorum
Kimsecikler yok
Yaşamaktan utanıyorum
Yorgunum
Hayatı sırtımdan atamıyorum
Kuru bir ayrılık oldu
Deli rüzgâr alıp götürmüştü her şeyi
Tıpkı getirdiği gibi
Hayata mı isyanım kendime mi bilmiyorum
Aslında sen gidiyorsun
Ama ben gidiyorum
Şimdi umuda ne kadar kanat çırparsam
Geriye kuru yalnızlık kalır
Tenime değen kokun nasıl silinir şimdi
Tadını almıştım bir kere
Nasıl vazgeçerdim
Şafak şafak sevdim gün gün
Ah işte bildiğin gibi değil
Gözlerim kapandı
Kirpiklerimi hissediyorum
Bir nehir gibi aktın gittin
Sen ki depremdin, ayrılıktın, kordun, ateştin, cehennemdin
Zoruma gidiyor kovsanda gitmemek vardı
Öyle küçüldüm ki şimdi büyüyemiyorum
Ah işte bildiğin gibi değil
Buna da alışılır elbet
Sevmek ki ömürler yetmez ona
Ama bırakıp gitmekte var
Gitmek cesaret ister
Geride kalanlar için
Gidenler aslında geride kalanlardı
Gitmek vedalaşmak zordu
Gideceğin yerde yalnız kalırsın kalabalığın ortasında
Ah işte bildiğin gibi değil…