“AK Parti olarak, aile kurumunu güçlendirmeyi, çocuklarımızın sayısını artırarak nitelikli bir biçimde yetişmelerini sağlamayı insan merkezli kalkınma politikalarımızın ana ekseni olarak kabul ediyoruz.”
Beyannamede çocukla ilgili sekiz sayfanın beş sayfasını bu konuda neler yaptığına ayıran AKP yapacaklarını anlatırken de çocuktan çok, aile vurgusunu öne çıkardı.
Özel olarak çocuklara vurgu yapılan vaatlerde dahi çocukla aileyi ayrı ayrı ele almamayı tercih etti.
“Aile, bebek ve çocuk dostu kültürel ortam ve mekânlar oluşturacağız.”
“Sokakta yaşayan, çalışan, çalıştırılan ve risk altında olduğu tespit edilen çocuklar ile koruma altında olup uyuşturucu bağımlılığı tedavisi tamamlanan çocuklar ve ailelerine yönelik psikolojik ve sosyal destek programları oluşturacağız.”
Genel ifadeler
Çocuk dostu mekanlar gibi “çocuğa karşı ihmal, şiddet ve istismarın olmadığı ortamları” oluşturmaktan da söz etti.
Ancak bunların ne anlama geldiği ve nasıl oluşturulacağına dair herhangi ibare beyannamede yer almadı.
Ulusal strateji
“Çocuk haklarının ulusal bir strateji olarak benimsendiği ve tüm kamu kurum ve kuruluşları ile uygulamaya geçirildiği bir Türkiye’yi hedeflediğini” ifade eden AKP iktidarı boyunca defalarca gündeme gelmesine rağmen Türkiye Ulusal Çocuk Strateji Belgesi 2012’de imzalandı.
Takip eden dönemde belge sivil toplum kuruluşlarının önerlerinin dikkate alınmadığı ve pratikte uygulanmadığı için eleştirildi.
Kurum bakımı bitecek
AKP’nin vaatleri arasında, koruma ve bakım altındaki çocuklarla ilgili olarak kurum bakımından aile yanında bakıma geçileceği yer aldı.
“Çocuk hizmetlerinde yapısal dönüşümle, kurum bakımından aile yanına bakıma, koğuş sisteminden ev ortamına geçişi sağlayacağız.
“Hizmet dönüşümü kapsamında hâlihazırda hizmet vermekte olan yurt ve yuvalar kapatılacak, çocuk bakım hizmetleri sadece ev tipi kuruluşlar aracılığıyla devam ettirilecektir.”
Bu ifadelere rağmen beyannamede “ev tipi kuruluşların” yapısı açıklanmadı. Bu konuda sivil toplum örgütlerinin en fazla dikkat çektiği nokta adı ne olursa olsun kapalı kurumların şiddet ürettiği ve bağımsız denetim olmadığı takdirde çocukların haklarının ihlaline imkan tanıyan yapının korunmuş olacağıydı.
Uyuşturucu bağımlısı çocuklarla ilgili bölümde de “tedavi ve psikososyal rehabilitasyonu içeren kurumsal yapılardan” söz edildi.
Eğitime fırsat eşitliği yeter
“Her bir çocuğumuzun fırsat eşitliği çerçevesinde eğitim almalarına imkân vereceğiz” denilen beyannamede özel okullarla devlet okulları arasındaki niteliksel farkların giderilmesi, ikili eğitim yapan okulların normal düzene dönmesi, taşımalı eğitim, okulöncesi eğitimde düşen öğrenci sayısı gibi konulara değinilmedi.
Eğitim Sen’in önceki gün yayınladığı raporunda MEB’in verilerine dayanılarak devlete ait ilkokul ve ortaokul sayısının belirgin bir şekilde azaldığı, buna karşın özel ilkokul ve ortaokul sayısının ve bu okullara yönlendirilen öğrenci sayısının arttığı belirtilmişti.
Anadilinde eğitim yok
AKP yıllardır tartışılan, özellikle çözüm sürecinde giderek daha fazla gündeme gelen anadilinde eğitim hakkının hayata geçirileceğine dair de bir vaat de bulunmadı.
Benzer şekilde hem ulusal hem uluslararası düzeyde eleştirilen ve hak ihlali anlamına geldiği vurgulanan zorunlu din dersi uygulamasının yarattığı mağduriyetlerin giderilmesinden de söz edilmedi.
Çocuk cezaevleri
Son yıllarda çocuk hak ihlallerinin merkezi haline gelen ve kapatılması ve o zamana kadar sivil denetime açılması için kampanyalar başlatılan
Göçmen çocuklar
Zorunlu olarak göç etmiş Suriyeli çocuklar başta olmak üzere göçmen çocukların yoksun kaldığı eğitim, barınma, sağlık, oyun gibi haklarının nasıl korunacağına ve çocukların mevcut mağduriyetlerinin nasıl giderileceğine dair herhangi bir ibarede beyannamede yer bulamadı.
Sadece “Uluslararası korumadan faydalananlar için sağlık, barınma ve eğitim sorunlarının giderilmesi için uyum politikaları ve uygulamalarını planlayarak, gönüllü geri dönüşler için özel programlar hazırlayacağız” dendi. (YY)